📰 طرح آمریکا برای اداره غزه و ۵ تهدید بزرگ  در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند. «صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها. صد و پنجاهمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید سعید قره‌داغی تقدیم شده است. این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد. دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره صد و پنجاه سرمقاله   طرح آمریکا برای اداره غزه و ۵ تهدید بزرگ  اعضای شورای امنیت سازمان ملل به پیشنویس قطعنامه آمریکا درباره‌ی غزه رأی مثبت دادند. این قطعنامه چارچوبی برای اداره‌‌ی غزه در مرحله‌ پساجنگ ارائه می‌دهد؛ چارچوبی که شامل سه رکن اصلی «شورای صلح»، «نیروی بین‌المللی ثبات» و «برنامه بازسازی تحت نظارت نهادهای خارجی» است. گروه حماس  و جهاد اسلامی مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده و آن را قیمومیت بین‌المللی بر غزه دانسته‌اند. حتی نماینده روسیه در سازمان ملل نیز نحوه تصویب این سند را فریبکارانه دانسته و نسبت به پیامدهای آن هشدار داده است. در این طرح «شورای صلح» اختیار تصمیم‌گیری درباره بازسازی، مدیریت کمک‌ها و نظارت بر اصلاحات نهادی را بر عهده می‌گیرد و از نظر سیاسی بالاترین مرجع اداره‌ غزه در سال‌های انتقالی خواهد بود. ریاست این شورا به‌طور نمادین به رئیس‌جمهور آمریکا سپرده شده و مأموریت آن تا پایان سال ۲۰۲۷ تعیین شده است. در کنار این، «نیروی بین‌المللی ثبات» با مأموریت خلع سلاح گروه‌های مسلح، تأمین امنیت گذرگاه‌ها، آموزش نیروهای پلیس فلسطینی و ایجاد «مناطق امن» وارد غزه می‌شود.   بخش اقتصادی طرح نیز شامل ایجاد صندوق بازسازی است که تحت نظارت بانک جهانی و اهداکنندگان بین‌المللی عمل می‌کند. این صندوق قرار است توزیع بودجه‌ها، تعیین اولویت‌های بازسازی و نظارت بر اجرای پروژه‌ها را مدیریت کند، به این معنا که منابع مالی غزه از کنترل نهادهای فلسطینی خارج می‌شود. در ظاهر این طرح با زبان «ثبات»، «بازسازی» و «حمایت انسانی» نوشته شده، اما در عمل حامل پیامدهایی است که نگرانی‌های جدی برای مردم غزه ایجاد می‌کند. بزرگ‌ترین تهدید این طرح، سلب حاکمیت مردم غزه بر سرنوشت خود است. واگذاری مدیریت اداری، اقتصادی و امنیتی به یک شورای بین‌المللی، عملاً غزه را به منطقه‌ای تحت «قیمومیت» تبدیل می‌کند بدون آن‌که مردم در روند تصمیم‌گیری نقش واقعی داشته باشند. این وضعیت، خطر تکرار همان الگوهای تاریخی را دارد که در آنها قدرت‌های خارجی سرنوشت جوامع بحران‌زده را تعیین کرده‌اند و نتیجه، نه ثبات بلکه وابستگی و بی‌ثباتی بوده است. تهدید دوم، خواب خلع سلاح گروه‌های مقاومت است. این اقدام موازنه قدرت را در برابر اسرائیل به‌طور اساسی تضعیف می‌کند و مردم غزه را در برابر هرگونه تجاوز یا فشار نظامی آینده بی‌پناه می‌گذارد. از دید بسیاری از فلسطینی‌ها، طرح آمریکا تلاش می‌کند امنیت را از نگاه اسرائیل و نه از منظر مردم غزه تعریف کند. خلع سلاح در شرایطی مطرح شده که هیچ تضمینی برای پایان اشغال، توقف حملات یا به رسمیت شناختن حقوق ملی فلسطینی‌ها وجود ندارد. تهدید سوم، مدیریت خارجی منابع مالی و روند بازسازی است. وقتی بانک جهانی و اهداکنندگان خارجی تعیین می‌کنند چه چیزی بازسازی شود و چه پروژه‌هایی اولویت دارند، نیازهای واقعی مردم کنار گذاشته می‌شود و اولویت‌ها تحت تأثیر ملاحظات سیاسی قرار می‌گیرد. همین موضوع خطر تبدیل بازسازی به ابزار فشار سیاسی را ایجاد می‌کند. تهدید چهارم، احتمال طولانی‌شدن حضور نیروهای خارجی است. خروج این نیروها به «پیشرفت» در اصلاحات مشروط شده، معیاری مبهم که می‌تواند سال‌ها حضور خارجی را توجیه کند.  تهدید پنجم این است که تشکیل کشور فلسطین در طرح آمریکا مبهم و فاقد جدول زمانی روشن است و هیچ تضمین حاکمیتی ندارد. در کل این طرح به دنبال آن است که شکست‌های اسرائیل در میدان نبرد با مردم غزه را از طریق سیاسی و یک نیروی بین‌المللی محقق کند. 🔗 منبع: https://farsi.khamenei.ir/others-report?id=61808 #ديگران__گزارش

📰 «تروریست خوب» مهمان رئیس‌جمهور صلح!  در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند. «صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها. صد و چهل‌وسومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید محمد اکبری تقدیم شده است. این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد. دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره صد و چهل‌وسه سرمقاله   «تروریست خوب» مهمان رئیس‌جمهور صلح!  ابومحمد جولانی رئیس‌جمهور خودخوانده سوریه به‌عنوان نماد تروریسم، افراط‌گرایی و چهره‌ای که سال‌ها در فهرست تروریست‌های جهانی قرار داشت به آمریکا سفر کرد و با دونالد ترامپ دیدار و گفتگو کرد. این سفر، تصویری عریان از سیاست آمریکا در قبال تروریسم است.  یکی از مهم‌ترین گزاره‌هایی که در عرصه بین‌الملل در دهه‌های اخیر بسیار مطرح شده است، به پیوند سیاست کشورهای غربی با تروریسم برمی‌گردد. آمریکا و سایر کشورهای غربی همواره به مقوله تروریسم به‌عنوان ابزاری در جهت محقّق کردن منافع خود می‌نگرند. این گزاره بارها اثبات شده است. در شرایط کنونی نیز سفر جولانی به آمریکا شفاف‌ترین سند برای اثبات آن به‌شمار می‌رود. آمریکا که سال‌ها با شعار و ادعای «مبارزه با تروریسم» غرب آسیا را به خاک و خون کشیده، اکنون همان فردی را که تا چند ماه پیش برای سرش جایزه ۱۰ میلیون دلاری تعیین کرده بود، به‌عنوان «شریک ضدداعش» می‌پذیرد. این چرخش از منطق سرد ژئوپلیتیک برمی‌خیزد. در سیاست واشنگتن، تروریسم نه پدیده‌ای اخلاقی، بلکه ابزاری قابل تنظیم است؛ گاه دشمن، گاه متحد. این رویکرد سابقه‌ای طولانی دارد. در جنگ علیه سوریه از سال ۲۰۱۱، آمریکا طبق اعتراف بسیاری از مقامات خود، به حمایت و تقویت گروه‌های تروریستی پرداخت. آمریکا بارها نشان داده که مرز میان «تروریسم» و «منافع» را خود تعیین می‌کند.  جولانی سرکرده گروه تروریستی تحریرالشام تازه‌ترین نمونه این پارادوکس و تناقض است. کسی که سال‌ها مسئول کشتار غیرنظامیان شناخته می‌شد، حالا در فهرست مهمانان رسمی واشنگتن قرار گرفته است. اما نکته‌ای بسیار مهم در این میان وجود دارد. شاید عده‌ای تصور کنند پذیرش جولانی در کاخ سفید به معنای پایان تحریم‌های آمریکا علیه سوریه و سرمایه‌گذاری این کشور و همچنین تلاش واشنگتن برای بازسازی سوریه باشد. اما این مسئله نسبتی با واقعیّت ندارد و دقیقاً در تضاد با خوی منفعت‌طلب آمریکا است. به‌عنوان تنها یک نمونه، می‌توان مسئله تجاوزهای رژیم صهیونیستی به سوریه را بررسی کرد. واشنگتن می‌تواند با یک تماس با تل آویو، تجاوزهای ارتش رژیم اسرائیل به سوریه را متوقف کند اما هیچگاه این تماس گرفته نخواهد شد. بلکه ترامپ سعی می‌کند با شعارهای عوام‌فریبانه در مورد صلح و سرمایه‌گذاری، افکار عمومی را سرگرم نگه دارد. همین تضاد است که چهره واقعی سیاست آمریکا را عیان می‌کند. کشوری که مدعی دفاع از حقوق بشر است، هزاران غیرنظامی را در افغانستان، عراق و حتی با حمایت‌های خود در غزه و یمن قربانی می‌کند، اما برای جولانی تروریست فرش قرمز پهن می‌کند. در پشت این نمایش، طرحی مشترک میان واشنگتن و تل‌آویو با کلیدواژه‌های سوریه‌‌ی ضعیف، تجزیه‌شده و مطیع نهفته است. اسرائیل همچنان با حملات مکرر به خاک سوریه، هرگونه شکل‌گیری قدرت مرکزی را نابود می‌کند و آمریکا با حفظ پایگاه‌های نظامی در شمال شرق و نفوذ در جنوب، عملا کنترل جغرافیای استراتژیک این کشور را در دست دارد.  جولانی در این میان صرفاً مهره‌ای موقت و سرمست از وعده‌های فریبنده ترامپ است، وعده‌هایی که قرار نیست هیچ‌گاه عملی شود. بهره سخن این است که همان‌طور که صدام و بن‌لادن روزی متحد واشنگتن بودند و روزی دیگر دشمن، جولانی هم تاریخ مصرف خود را خواهد داشت. 🔗 منبع: https://farsi.khamenei.ir/others-report?id=61750 #ديگران__گزارش